ترجمهی آیه
(و در (روی) زمین مغرورانه راه نرو)
تفسیر:
یکی از صفات مذموم، صفت غرور و خودپسندی است. این صفت اگرچه قابل مشاهده با چشم نیست؛ ولی از طریق بعضی از حرکات و رفتار شخص، آشکار و نمایان میگردد.
یکی از رفتارهایی که خبر از غرور و خودپسندی افراد میدهد، نوع راه رفتن آنها است. افرادی که به خاطر علم، ثروت، زیبایی، مقام، قدرت یا... - که در حقیقت همه اش از موهبات الهی است - مغرور و سرمست میشوند، به گونهای راه میروند که گویا زمین در تسخیر آنها قرار دارد.
جناب لقمان با این توصیه به فرزندش که فرمود: (و در (روی) زمین مغرورانه راه نرو)، در حقیقت به او گوشزد میکند که از صفت غرور و خودپسندی دوری نماید. و قرآن کریم با نقل این توصیه به همهی ما فرمان میدهد که از صفت غرور و خودپسندی دوری نماییم.
در روایتی نقل شده است كه روزی حضرت محمّد (ص) از كوچهاى عبور مىکردند: دیوانهاى را مشاهده كرد كه مردم اطراف او را گرفتهاند و به او نگاه مىكنند. آن حضرت فرمودند: اینها براى چه اجتماع كردهاند؟ جواب دادند: اینها در برابر دیوانهاى كه دچار صرع و حملههاى عصبى شده است، جمع شدهاند. پیامبر (ص) نگاهى به آنها كرد و فرمود: این دیوانه نیست. مىخواهید دیوانهی واقعى را به شما معرفى كنم؟! عرض كردند: آرى، اى رسول خدا. فرمود: دیوانهی واقعى كسى است كه متكبرانه گام بر مىدارد، دائما به پهلوهاى خود نگاه مىكند، پهلوهاى خود را به همراهی شانههایش تكان مىدهد. این دیوانه واقعى است. اما این شخص را كه میبینید، بیمار است![2]
[1] لـا تَمشِ: راه نرو / فِی الـاَرض: در زمین / مَرَحًا: مغرور
[2] تفسیر نمونه ج17/ص58 به نقل از بحار الـانوار ج76 /ص57.
لطفا نظر خـود را در رابـطه با مطلب فوق در فیلدهـای زیر نوشته و ارسال نمائید.
* فیلدهای ستاره دار الزامی هستند